لینک‌های روزانه
لیست یادداشت‌ها
آرشیو یادداشت‌ها
یاد
مهر 1387
آبان 1387
آذر 1387
دی 1387
بهمن 1387
اسفند 1387
فروردین 1388
اردیبهشت 1388
خرداد 1388
تیر 1388
مرداد 1388
شهریور 1388
مهر 1388
آبان 1388
آذر 1388
دی 1388
بهمن 1388
اسفند 1388
اسفند 88
فروردین 89
اردیبهشت 89
خرداد 89
اسفند 89
بهمن 89
آذر 89
آبان 89
مهر 89
مرداد 89
اردیبهشت 90
خرداد 90
تیر 90
شهریور 90
مرداد 90
آبان 90
مهر 90
آذر 90
اسفند 90
اردیبهشت 91
مهر 1387
آبان 1387
آذر 1387
دی 1387
بهمن 1387
اسفند 1387
فروردین 1388
اردیبهشت 1388
خرداد 1388
تیر 1388
مرداد 1388
شهریور 1388
مهر 1388
آبان 1388
آذر 1388
دی 1388
بهمن 1388
اسفند 1388
اسفند 88
فروردین 89
اردیبهشت 89
خرداد 89
اسفند 89
بهمن 89
آذر 89
آبان 89
مهر 89
مرداد 89
اردیبهشت 90
خرداد 90
تیر 90
شهریور 90
مرداد 90
آبان 90
مهر 90
آذر 90
اسفند 90
اردیبهشت 91
گفته بودم که شقایق زیبا ست!
ونگفتم که چه تنهاست!
دلم آزرده این تنهایست!
و نسیمی که همین نزدیکی است!
به پیامی زبهاردل خونین مرا می خواند !
گرمی جان مرا می گیرد !
سوزه سرمای خزان شب یلدای !
حسرت روشنی صبحی خوش !
همه در وسعت تنهایی من می نشینند!
چه کسی این همه تنهایی را بانگاهش می کشاند به سحرى!
کلمات کلیدی: